Tarihin gelmiş geçmiş en korku verici savaşçılarından olan Deliler’in namını duymayanınız yoktur. Game Of Thrones’un Lekesizleri, Spartacus’ün savaşçıları halt etmiş. Onların öldürmekten ziyade, düşmanı korkudan kaçırmak gibi görevleri vardı. Devasa kıyafetlerin içinde, Osmanlı ordusunun başını çeken Deliler’i, tarih boyunca korkutmayı başaran bir düşman daha duyulmadı.

AKIL HASTASI DEĞİL, FAZLA CESURDULAR

Osmanlı savaşa giderken ordunun en önünde bir süvari grubu vardı; bunlar içinde tarzları, dış görünüşleri ve savaşırken ki ustalıklarıyla şüphesiz ki ‘Deliler’di. Bu ismi gerçekten deli olmalarından değil, fazlasıyla cesur olmalarından alıyorlardı.

‘’GÖLGELERİ BİLE ÖLDÜRÜCÜYDÜ’’

Deliler heybetli görünüşleriyle başlı başına bir korku abidesiydi; öyle ki, Venedikli yazar Vecellio Deliler'i şöyle tanımlıyordu; “Öylesine cesur hareket ederlerdi ki, insanları gölgelerinin bile öldürücü olduğuna inandırmışlardı.”

OSMANLI TOKADININ MUCİTLERİ

Osmanlı’nın delilerine katılabilmenin iki şartı vardı; gösterişli bir fiziki yapıya sahip olmak ve savaşma becerisini kanıtlayabilmek. Bu şartları yerine getirerek orduya katılan askerler yemin etmeleriyle birlikte sıkı eğitimlere tabii tutuluyordu. Bunlardan en dikkat çekeni kuşkusuz, herkesin korkulu rüyası Osmanlı tokadıydı. Onların elleri en özel silahlarıydı.

BİR VURUŞLA İNSAN BEYNİNİ DIŞARI AKITABİLİRLERDİ

Deliler bu meşhur tokat için saatlerce mermer döverek ellerini büyütürlerdi. Gücü ve kuvveti hafife almayın; Deliler’in tokadı bir insanın beynini dışarı akıtabilecek nitelikteydi. Boşuna nam yapmadı Osmanlı tokadı. Bu vuruşta düşman muhakkak önce bir sendeler, bazen atından düşer, bayılır yahut savaşamayacak hale gelirdi.

DÜŞMAN ONLARI TAKLİT EDİYORDU

Hiçbir dış kuvvetten korkmayan bu süvarinin, ölüm korkusu da yoktu. Osmanlı’nın heybetli namına özenen nicelerini duymuştuk fakat Deliler, birçok kez olağanüstü savaşma becerileri ve azimleri ile Osmanlı’nın düşmanları tarafından taklit edildiler.

YIRTICI HAYVAN POSTLARI

Deliler’in başlarında kartal tüyleri, üzerlerinde ise yırtıcı hayvan postları vardı. Atın üzerinde duran tüm vücutlarından hayvanlara ait kanat, kuyruk, pençe gibi unsurlar sarkardı.

‘‘NASIL BİR VARLIKLA SAVAŞTIKLARINI ANLAYAMAZLARDI’’

Bir başka Bizanslı tarihçi Chalkokondyles Deliler'i şöyle tarif ediyor;

"Deliler ile karşılaşan düşman, öncelikle neyle karşı karşıya olduğunu, nasıl bir varlıkla savaştığını, karşısındakinin insan mı insan dışı bir varlık mı olduğunu anlamaya çalıştığı için şaşkınlık içinde kalır."

Orta Çağ Avrupa'sı, Deliler'in insanüstü özelliklere sahip ölümsüz askerler  olduğuna inanıyordu. Tabii ki ölürlerdi ama ya eceliyle ya da başarabilene. Karşısında korkutucu bir şekilde giyinmiş, son hız ve cesaretle üzerine atıyla gelen bir deliyi gören düşmanın pek şansı yoktur diye düşünüyorum.

ZAMANLA ÇIĞIRINDAN ÇIKTILAR

Osmanlı ordusuna uzun yıllar boyunca hizmet eden ordu zamanla başı boş hareket etmeye başlayarak askeri disiplinlerini yitirdiler. Bağlı oldukları beyliklere ve halka sıkıntı vermeye başlayan Deliler Ocağı, 1829 yılında II. Mahmud tarafından kapatıldı.